46 سناتور امریکایی در آستانه مذاکرات مسکو به اوباما نامه نوشتند که اگر این بار مذاکرات به نتیجه نرسد، نباید مذاکره‌ دیگری انجام شود. تا چه اندازه فشار داخلی به اوباما بر مذاکرات مسکو تاثیرگذارخواهد بود؟

سیاستی که باراک اوباما تا به امروز دنبال کرده، به شکل برخورد غیرمستقیم با مساله هسته‌ای ایران بوده است. بدین معنا که برخلاف نظر جمهوری‌خواهان عمل کرده است، چرا که جمهوری‌خواهان فشار زیادی آورده‌اند تا برخورد مستقیم و سخت‌افزاری دوره گذشته در مورد ایران انجام شود. اما دیپلماسی اوباما، همان دیپلماسی نرم بوده تا بتواند بحث هسته‌ای ایران را به سمت نتیجه قابل قبولی هدایت کند. پس از گذشت این مدت باراک اوباما مدعی است که نتایج مثبتی را با تحریم‌‌های مالی و فشارهای بین‌المللی و بسیج جهانی در مورد ایران بدست آورده و وعده‌های بسیاری داده است که این مذاکرات نیز به نتیجه برسد. بنابراین با استدلال‌هایی که تا به امروز داشته، توانسته است تا مخالفان خود را در کنگره آرام نگه دارد. اما مخالفان وی پس ازمذاکرات بغداد و پیش‌زمینه‌هایی که درباره مذاکرات مسکو انجام می‌شود، این مساله را به عنوان نقطه ضعفی در مورد اوباما مطرح می‌کنند که دوره‌های مختلف و طولانی مذاکرات به هیچ نتیجه قابل قبولی منجر نشده و دائما به ایران فرصت داده می‌شود تا تهدید هسته‌ای‌ آن رشد ‌کند. در نتیجه با فشارهایی که سناتورهای امریکا به اوباما می‌آورند،سعی بر این دارند تا اوباما نتیجه را در مذاکرات آتی مسکو مملوس‌تر کرده و یا مسیر آن را عوض کند.

آنچه که ما درباره مذاکرات مسکو شاهد هستیم، بیشتر امیدی است که از سوی ایران دیده می‌شود،‌اما غربی‌ها ظاهرا پیش‌زمینه‌های منفی همچون نامه این سناتورها نشان می‌دهند. امید بر این است مذاکرات به مرحله‌ای برسد تا مساله از این حادتر نشود.

آیا  نامه سناتورها به اوباما را می‌توان از منظر دیگری هم تحلیل کرد؟

برخی از تحلیل‌گران حتی این نامه را تهدید به جنگ تعبیر کرده بودند. بدین معنا که اگر این مذاکرات نتیجه نداد، امریکا برخورد نظامی با ایران کند. اما این مساله که آیا امریکا باتوجه به شرایط اقتصادی خود و مسائل امروز منطقه تدارک جنگ دیگری را فراهم می‌کند یا خیر را نمی‌توان پیش بینی کرد. اما به نظر می‌رسد که بسیاری از مخالفان اوباما مسیر حل مساله هسته‌ای ایران را به این سمت سوق می‌دهند.

قانون جدیدی برای مهاجرت در امریکا به تازگی تصویب شده است، به نظر شما آیا اوباما با استفاده هر روزنه‌ای سعی بر این دارد تا محبوبیتش که تا حدی کمرنگ شده را دوباره برای انتخابات احیاء کند؟

این مساله واقعیتی است. چه در اروپا احزاب سوسیالیست چپ و چه در امریکا جمهوری‌خواهان، برای بدست آوردن پایگاه مردمی و آراء بیشتر، شعارها و برنامه‌های خود را  برای طبقه کارگر و رنگین‌پوست‌ها و اقلیت‌های ملی- مذهبی، قومیت‌ها و مهاجرین بنا می‌کنند.  این احزاب با شعارهایی در دوره‌های خاصی اگر بتوانند آراء این گروه‌ها را به سمت خود جذب کنند، معمولا برنده آن دوره انتخابات خواهند بود. همانند آنچه در مورد فرانسوا اولاند، رئیس جمهوری  فرانسه شاهد بودیم. همانطور که شاهد بودید شعارهای فرانسوا اولاند بیشتر به نفع مهاجرین و اقلیت‌ها و طبقات کارگر و کشاورز بود،‌ بنابراین اولاند از همین طریق آراء آنها را جذب کرد و توانست نیکولا سارکوزی، رئیس جمهوری سابق فرانسه را کنار بزند. باراک اوباما نیز در موقعیت مشابهی قرار دارد.

با توجه به شرایطی که امروزه در دنیا حاکم است، بیشترین فشار اقتصادی بر مهاجرین،‌رنگین‌پوست‌ها،اقلیت‌ها و طبقات متوسط به پایین است. بدین معنا که محرومیت‌های اقتصادی، کاهش درآمد، بی‌ثباتی مالی متوجه این اقشار است. در نتیجه هر رئیس جمهور و یا هرحزبی که شعارهایی به نفع این جریان‌ها داشته باشد، آراء بیشتری در انتخابات به خود اختصاص می‌دهد. بنابراین باراک اوباما نیز در این موقعیت است که برای بدست آوردن رای به این گروه‌ها توجه بیشتری می‌کند تا بتواند پیروز این دوره از انتخابات باشد.